Schindler's list

مدت زیادی بود که می‌خواستم فیلم Schindler's List را ببینم اما با نصایح دوستان که هشدار می‌دادند به درد روحیه تو نمی‌خوره و بعدش می‌خوای با اشک و گریه پدر ما را دربیاری و اگه دیدی تا یه هفته سمت ما نیا و از این دست محبت‌ها منصرف می‌شدم تا اینکه بالاخره بعد از مدت‌ها و در سه قسمت و طی سه روز فیلم را دیدم.
همیشه با خودم فکر می‌کردم چه چیزی در فیلم‌هایی با موضوع جنگ جهانی دوم وجود دارد که تا این اندازه جذبم می‌کند. Schindler's List، The Book Thief، Life Is Beautiful، Saving Private Ryan، The Boy In The Striped Pijamas و فیلم‌های دیگری که الآن در خاطر ندارم.
فیلم و تاریخی که متعلق به مردمانی دیگر است و مملو از جنگ و بی‌رحمی و خشونت و غم.
نیلوفر می‌گفت شاید چون تاریخ تکرار می‌شود و یا شاید خیلی از صفات انسان در جنگ نمود می‌کند. اما به نظر خودم چیزی که در میان این جنایت بشری جلب توجه می‌کند نشانه‌هایی از اصالت برخی ارزش‌های انسانیست.

اخلاق و ارزش‌های آدم متمدن امروزی، به نسبت زیادی برگرفته از ارزش‌های قالب شده جامعه‌ایست که در آن دنیا آمده و رشد کرده. گاه این ارزش‌ها به وسیله قانون جا افتاده و گاه در دین و سنت و فرهنگ جامعه نهادینه شده است.
حال، وجود و حتی وفور ظلم، دزدی، سنگدلی، بی‌تفاوتی با وجود این همه آموزه فرهنگی و اخلاقی در جامعه ( که در مورد ما حتی آموزه‌های پررنگ دینی‌ را هم شامل می‌شود) هر کس را به این شک و تردید می‌اندازد که آیا این ارزش‌ها اصالتی دارند یا که انسان‌ها تنها تا زمانی که قدرت سرکشی از آن را ندارند برای حفظ وجهه‌شان بهشان پایبندند.

در فیلم و ادبیات جنگ‌جهانی، در فضایی که برای گروهی قساوت و سنگدلی و نژادپرستی و کشتار نه تنها قدرت‌آور که ارزش تلقی می‌شود و در طرف دیگر تنها چیزی که برای فرد باقی مانده جانش است بارقه‌هایی از ارزش‌های انسانی جلوه می‌کند که آدم را به شگفتی وا می‌دارد. این بارقه‌ها شاید به نوعی نشانی بر اصالت ارزش‌های انسانی باشند و این همان حقیقت گم‌شده‌ایست که انسان آن را مشتاقانه در شرایطی همچون جنگ می‌تواند پیدا کند.